2024 - Heren Elite    2024 - Dames Beloften U23    2024 - Juniores Heren   

2024 - Dames Elite    2024 - Dames Juniores    2024 - Beloften Heren U23    2024 - Relays    2023 - Heren Elite    2023 - Dames Beloften U23    2023 - Juniores Heren    2023 - Dames Elite    2023 - Dames Juniores    2023 - Beloften Heren U23    2022 - Heren Elite    2022 - Dames Elite    2022 - Dames Juniores    2022 - Beloften Heren U23    2022 - Beloften Dames    2022 - Mannen Juniores 2021 - Heren Elite    2021 - Dames Beloften U23    2021 - Dames Elite    2021 - Beloften U23    2020    2019    2018    2017    2016    2015    2014    2013    2012    2011   

13h35': Team Relay

11h05: Dames Junioren
13h05: Mannen Beloften U23
15h05: Dames Elite

2026: Hulst in Nederland
2027: Oostende in België

Een probleemloze start voor de twee topfavorieten Mathieu van der Poel en Wout van Aert. De Brit Thomas Pidcock miste zijn start compleet en kwam bij het ingaan van de 2de ronde als 10de door op 21 seconden. In een zandstrook reed Van der Poel zich vast, terwijl Wout het volledige traject al fietsend kon afleggen. Iets verderop viel Mathieu doordat hij de controle verloor in een modderstrook. Op het einde van de 2de ronde bedroeg de voorsprong van Wout reeds 13 seconden, Toon Aerts volgde reeds op 30 seconden. De Belgen Vanthourenhout, Sweeck en Yserbyt moesten al 48 seconden prijsgeven.
Maar dan sloeg het noodlot toe voor Wout. Doordat hij vooraan lek reed kon Mathieu vrij vlot het gat dicht rijden en meteen een kloof slaan. Wout van Aert had niet meer de kracht om zijn achterstand van 15 seconden te verkleinen. Zo won Mathieu van der Poel voor de 4de keer de wereldtitel bij de Eliterenners. Wout eindigde op de 2de plaats op 37 seconden, Toon Aert kon in de slotfase de Brit Tom Pidcock afhouden van de 3de podiumplaats.

Uitslag Top 20:

1 Mathieu van der Poel (NED) 58'57"
2 Wout van Aert op 37"
3 Toon Aerts 1'24"
4 Thomas Pidcock (GBR) 1'37"
5 Laurens Sweeck 2'05"
volledige uitslag

Voor het eerst sinds 1995 mocht Zwitserland nog eens het WK Cyclocross organiseren. Het veldritcircus streek neer in de stad Dübendorf in het noorden van Zwitserland.
Mathieu van der Poel werd bij zowat iedereen die het veldrijden volgde getipt als grote favoriet en maakte zijn favorietenrol ook waar.
Mathieu dook op het modderachtige parcours als eerste het veld in om zijn leidersplaats nooit meer af te staan. Bij het ingaan van de 2de ronde kon hij reeds een voorsprong bijeen fietsen van een 10-tal seconden op zijn dichtste belagers. Na Mathieu vormde zich in de 2de ronde een kopgroep met de Belgen Toon Aerts, Michael Vanthourenhout, Eli Yserbyt, Belgisch Kampioen Laurens Sweeck, Wout van Aert en de Brit Thomas Pidcock. In de 3de ronde net voor half uur wedstrijd reed de Brit Thomas Pidcock, die van dit WK zijn hoofddoel maakte, weg van de 5 Belgen. Enkel Eli Yserbyt kon eventjes volgen maar moest dan ook onvermijdelijk lossen van een sterke Pidcock.
Mathieu van der Poel won na bijna 1h09' wedstrijd het wereldkampioenschap. De moegestreden maar bolblije Thomas Pidcock eindigde op 1'20" als 2de, de winnaar van de Wereldbeker Veldrijden Toon Aerts eindigde als 3de op 1'45".
Opvallende vaststelling na het WK is ongetwijfeld dat het 12 jaar geleden was dat een Belgische veldrijder er niet in slaagde om 1ste of 2de te worden. In 2008 won de Nederlander Lars Boom het WK in Italië, voor de Tsjech Zdeněk Štybar. Sven Nys redde dan de eer voor de Belgen op een 3de plaats.

Het Deense Bogense mocht in 2019 de wereldkampioenschappen veldrijden organiseren. Het was van 1998 geleden, toen Mario Declercq won, dat het WK cyclocross op Deense bodem werd gereden.
Op het supervlugge parcours was het aanvankelijk niet simpel voor Mathieu om een kloof te slaan met zijn concurrenten. In de 3de ronde op een zeer moeilijke technische strook ontsnapte hij een de kopgroep. Enkel Wout van Aert slaagde er in om op het einde van de 4de ronde terug aansluiting te vinden bij Mathieu. Maar in de daaropvolgende ronde maakte Wout op de zelfde technische schuine strook terug een slipper wat meteen het sein was voor Mathieu Van Der Poel om te versnellen. Al vlug kon hij een geruststellende voorsprong bijeenfietsen. Mathieu won met 16 seconden voorsprong op Wout en 25 seconden op Toon Aerts.

Op het modderachtige en bergachtige omloop in het Nederlandse Valkenburg dook de Belg Tim Merlier als eerste het veld in. Al na amper 3 minuten plaatste Mathieu een versnelling. Wout reageerde gezwind, Michael Vanthourenhout volgende iets verderop en de andere achtervolgers gleden uit op de gladde modderachtig parcours. Zo was reed al na 5 minuten het podium weg. In de tweede ronde reed Wout aan kop van de wedstrijd en maakt Mathieu een slipper zodat hij meteen op achtervolgen was aangewezen. Mathieu moest al vlug zijn meedere herkennen in Wout die deze dag in bloedvorm verkeerde. In de 3de ronde kon Michael Vanthourenhout de aansluiting maken met Mathieu. Niet veel later liet hij hem terplekke achter. Wout had dan al een grote geruststellende kloof kunnen slaan.
Na 1h09' wedstrijd bolde een dolblije Wout van Aert als winneer over de eindmeet. Een supergelukkige Michael Vanthourenhout eindigde op 2'13" als 2de, Mathieu, die duidelijk een off-day had, bolde op 2'30" als 3de over de finish.

Voor het eerst sinds 1968, toen Erik De Vlaeminck de titel pakte, vond het wereldkampioenschap Cyclo Cross plaats in Luxemburg.
Mathieu van der Poel dook gezwind als eerste het veld in. Op Tom Meeusen na, die door materiaalpech de strijd al in de openingsfase moest staken, waren alle Belgen goed gestart. Bij het ingaan van de 2de ronde had Mathieu al een voorsprong van 7 seconden op de schuddebollende Kevin Pauwels. Onder aanvoering van ploegmaat Tim Merlier volgde Wout van Aert dan al op 14 seconden. Een halve ronde verder ontsnapte Wout van de achtervolgers opzoek naar de leider.
Mede dankzij de 2 lekke banden van Mathieu van der Poel kon Wout van Aert na halfkoers terug komen aansluiten. Michael Vanthourenhout volgde als 3de op 43 seconden, 8 seconden voor het drietal Van Kessel, Van der Haar en Merlier. Tot overmaat van ramp kreeg bij het ingaan van de 6de ronde nogmaals af te rekenen met een lekke band. Zo kon Wout makkelijk een geruststellende voorsprong uitbouwen. Mede dankzij de juiste bandenkeuze die hem weinig tot geen materiaal pech kende kon Wout zijn 2de opeenvolgende wereldtitel bij de Eliterenners behalen. Hij haalde het uiteindelijk met 44 seconden voorsprong op Mathieu van der Poel. Kevin Pauwels die in de laatste ronde al bij al makkelijk wegreed van Lars van der Haar veroverde de bronzen plak en finishte op ruim 2 minuten van de winnaar.

Tim Merlier schoot in het Limburgse Zolder het best uit de startblokken en nam onder meer zijn ploegmaat Wout van Aert op sleeptouw. Op het einde van de eerste ronde plaatste Mathieu van der Poel een versnelling. Zijn landgenoot Lars van der Haar en de Belg Wout van Aert reageerden. Maar daarna daalde terug het tempo zodat halfweg koers een kopgroep van 8 renners ontstond. Naast de 3 eerder vermelde veldrijders kwamen ook Laurens Sweeck, Sven Nys, Kevin Pauwels, Tom Meeusen en de broer van Mathieu, David van der Poel terug aansluiten.
In een haarspeldbocht gleed Mathieu uit en zette wat ongelukkig zijn voet in het voorwiel van de fiets van Wout van Aert. De beide favorieten verloren zo kostbare tijd. Ondertussen reed Lars van der Haar weg van de rest en verzamelde al vlug 11 seconden voorsprong op eerste achtervolgers Pauwels, Nys & David van der Poel. In de op 2 na laatste ronde kon Wout van Aert het duo Nys-Pauwels bijbenen om ze even later ter plekke achter te laten. De achterstand bij het ingaan van de laatste 2 ronden was gekrompen naar 9 seconden. Mede dankzij een tussenstop van Lars in de materiaalzone kon Wout bij het ingaan van de laatste ronde de aansluiting vinden. Mathieu van der Poel kon zijn 2de adem terugvinden en schoof op naar een 3de plaats op 16 seconden. In een razend spannende slotronde veroverde eerst Lars van der Haar de leiding door het beste een risicovolle afdaling te nemen. Maar even later kon Wout op een loopstrook het beslissende kloofje slaan.
Op de streep had Wout 5 seconden voorsprong op de Nederlander Wout van Aert. Kevin Pauwels eindigde als 3de door Mathieu in de slotronde nog te remonteren. In zijn zog finishte 2-voudig wereldkampioen Sven Nys als 4de net voor de ontgoochelde Mathieu van der Poel.